مقاله مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های گنجشک خانگی در شهرستان های به

 

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید

مقاله مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های گنجشک خانگی در شهرستان های بهبهان و سنندج با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره های ) TG(9A و )TG(9C در pdf دارای 1 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های گنجشک خانگی در شهرستان های بهبهان و سنندج با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره های ) TG(9A و )TG(9C در pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های گنجشک خانگی در شهرستان های بهبهان و سنندج با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره های ) TG(9A و )TG(9C در pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن مقاله مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت های گنجشک خانگی در شهرستان های بهبهان و سنندج با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره های ) TG(9A و )TG(9C در pdf :

سال انتشار: 1390

محل انتشار: کنگره ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی

تعداد صفحات: 1

چکیده:

در این مطالعه تنوع و جدایی ژنت کیی در دو جمعیتهایگنجشک خانگی شهرستانهای سنندج و بهبهان با استفاده از نشانگرهایبینریزماهوارهای TG(9A( و ) TG(9C مورد بررسی قرار گرفت. استفاده از نشانگرهای بین ریزماهوارهای در ارزیابی تنوع وجدایی ژنت کیی جمعیت گنجشک خانگی، برای اولین بار در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. نمون ههای خون برای انجام این مطالعه از 89 قطعه گنجشک خانگی، شامل 6 زیر جمعیت در این دو شهرستان در خلال ما ههای خرداد تا شهریور سال1389 تهیه شدند. استخراج DNA به روش استخراج نمکی انجام گرفت.دو نشانگر طراحی شده )) TG(9A و ) TG(9C ( ب هترتیب30 و 22 باند تولیدکردند. نتایج نشان دهنده تنوع ژنت کیی بالایی در سطح گونه )درصد باند پلیمرف، %900 =PPB ، مقدار شاخص اطلاعاتی شانن، 0383 =I ،تنوع ژنت کیی نئی، 0234 ( بود. کی درخت فیلوژنت کی با استفاده از روشUPGMA طراحی گردید. بیشترین فاصله ژنت کیی بین زیرجمعی تهایتشان و سد وحدت در شهرستان سنندج و کمترین فاصله ژنت کیی نیزبین زیرجمعی تهای سلمان فارسی و اسدآباد در شهرستان بهببان که درکی گروه بودند مشاهده شد. متوسط شاخص تمایز ژنت کیی ) Gst ( بینجمعیت بهبهان و سنندج 045 / 0 بود، که نشان میدهد% 5/ 95 از تنوعژنت کیی درون جمعیت وجود دارد. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که2% از تنوع ژنت کیی به تفاوت بین دو گروه بر م یگردد در حال کیه% 92 آن به تنوع درون جمعیت مربوط میگردد. تخمین کلی جریان ژن)= Nm0.377 ( بین این دو گروه 377 / 0 محاسبهشد

 

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید
» نظر